Samen slapen, samen helen – Co-sleeping, hechting en oerkrachtige verbinding
- Leaf Janssens
- 23 apr
- 3 minuten om te lezen
Wanneer een baby geboren wordt, verandert niet alleen de wereld van het kind, maar ook die van de moeder. Vooral in de stilte van de nacht speelt zich een essentieel en vaak onderschat hechtingsproces af: samen slapen, oftewel co-sleeping. Veilig en bewust samen slapen biedt een diep biologisch en psychologisch fundament voor de gezonde ontwikkeling van het jonge kind.

1. De nacht als fundament voor hechting
In onze cultuur ligt de nadruk vaak op veiligheid overdag, terwijl onderzoek juist aantoont dat nachtelijke veiligheid minstens zo cruciaal is voor gezonde hechting en mentale veerkracht. Tijdens de nacht is het zenuwstelsel van de baby bijzonder kwetsbaar, waardoor nabijheid en huid-op-huidcontact een essentiële rol spelen in de sensorische regulatie en het creëren van emotionele veiligheid (Bystrova et al., 2009).
James McKenna, PhD, een pionier in het onderzoek naar co-sleeping, benadrukt dat baby's biologisch zijn afgestemd om nabijheid te zoeken, vooral tijdens hun slaap. Zijn studies tonen aan dat baby's die bij hun moeder slapen stabielere ademhalings- en hartritmes hebben, minder stress ervaren en vaker borstvoeding krijgen (McKenna & McDade, 2005).
2. De rustgevende werking van oxytocine
Oxytocine, ook wel het 'liefdeshormoon' genoemd, speelt een centrale rol bij co-sleeping. Tijdens huid-op-huidcontact, vooral 's nachts, stijgt het oxytocineniveau bij zowel moeder als baby, wat vervolgens zorgt voor een verlaging van het stresshormoon cortisol (Uvnäs-Moberg, 2003). Zo ontstaat een biologisch klimaat van rust en veiligheid, waarin moeder en kind elkaar emotioneel en fysiek reguleren. Deze hormonale wisselwerking ondersteunt de ontwikkeling van veerkracht: het vermogen van een kind om beter om te gaan met stress in toekomstige situaties.
3. Intuïtief moederschap en natuurlijke nabijheid
Vanuit de pre- en perinatale psychologie wordt co-sleeping gezien als een natuurlijke voortzetting van de geborgenheid uit de baarmoeder. In plaats van een plotselinge overgang naar afzondering, biedt samen slapen een geleidelijke stap naar autonomie. De nabijheid tijdens het slapen helpt het kind zich veilig te voelen en verdiept de hechtingsrelatie tussen ouder en kind (Klaus & Kennell, 1982).
Intuïtief moederschap houdt in dat je luistert naar de signalen van je baby én je eigen lichaam. Veel ouders voelen instinctief aan dat samen slapen tijdens de nacht natuurlijk en goed voelt, zelfs wanneer dit tegen culturele normen ingaat. Deze innerlijke wijsheid wordt steeds vaker bevestigd door recent neurobiologisch onderzoek.
4. Co-sleeping en preventieve hechtingszorg
Kinderen die nachtelijke nabijheid consequent ervaren, ontwikkelen vaker een veilige hechtingsstijl (Bowlby, 1988; Sadeh et al., 2010). Deze kinderen hebben doorgaans een sterker gevoel van eigenwaarde, betere sociale vaardigheden en meer stressbestendigheid. Dit positieve effect is niet alleen psychologisch zichtbaar, maar ook fysiek meetbaar in een beter functionerend stressregelsysteem (HPA-as: hypothalamus-hypofyse-bijnier-as).
Vanuit een holistische visie op ouderschap verdient co-sleeping daarom erkenning als preventieve zorgpraktijk. Door ouders aan te moedigen hun intuïtie te volgen en bewust samen slapen mogelijk te maken, creëren we een basis voor een gezonde en diepgaande hechtingsrelatie die niet alleen voedend, maar ook helend is.
Liefs,
Leaf
Bronnen (APA-stijl):
Bowlby, J. (1988). A Secure Base: Parent-Child Attachment and Healthy Human Development. Basic Books.
Bystrova, K., Widström, A. M., Matthiesen, A. S., Ransjö-Arvidson, A. B., Welles-Nyström, B., Wassberg, C., & Uvnäs-Moberg, K. (2009). Skin-to-skin contact may reduce negative consequences of "the stress of being born": A study on temperature in newborn infants, subjected to different ward routines in St. Petersburg. Acta Paediatrica, 92(3), 320-326.
Klaus, M. H., & Kennell, J. H. (1982). Parent-infant bonding. Mosby.
McKenna, J. J., & McDade, T. (2005). Why babies should never sleep alone: A review of the co-sleeping controversy in relation to SIDS, bedsharing and breastfeeding. Paediatric Respiratory Reviews, 6(2), 134-152.
Sadeh, A., Tikotzky, L., & Scher, A. (2010). Parenting and infant sleep. Sleep Medicine Reviews, 14(2), 89-96.
Uvnäs-Moberg, K. (2003). The Oxytocin Factor: Tapping the Hormone of Calm, Love, and Healing. Da Capo Press.
Comentários